نینا رضایی کارشناس فرهنگی رسانه‌ای در یادداشتی نوشت: در هزاره‌های تاریخ، ایران سرزمینی بوده است که صدای شکوه و فر آن، چون نغمه‌ای ممتد، در گوش زمان جاری مانده است. این صدا نه تنها در نقش‌برجسته‌های تخت‌جمشید و آجرهای پاسارگاد، که در گل وجود مردمانش بنیان داشته و خواهد داشت.امروز، وقتی از برگزاری کنسرت موسیقی ارمنستان در تخت‌جمشید سخن می‌گوییم، در حقیقت از پیوستن نوایی تازه به این صدای ممتد تاریخ حرف می‌زنیم. موسیقی همسایه‌ای دیرین، در کنار میراثی جهانی، می‌تواند پژواکی نو از همان شکوه کهن باشد؛ پیوندی با ریشه‌های هزاران ساله بین دو سرزمین ایران و ارمنستان، که بار دیگر در قالب هنر خود را نمایان می‌سازد. جایی که هنر دیگر صرف هنر نیست تجلی و با تاب اندیشه‌های صلح‌جویانه دارد.

اهمیت این اجرا

نوای موسیقی در تخت‌جمشید، یادآور آن است که فرهنگ این سرزمین نه یک روز و یک فصل، که هزاران سال است در جریان است. حضور موسیقی فیلارمونیک ارمنستان در این فضا نشان می‌دهد شکوه ایران تنها محدود به خود نیست؛ بلکه ظرفیتی برای هم‌نشینی و هم‌افزایی با فرهنگ‌های دیگر است.

مقامات سیاسی فرهنگی، گردشگران و علاقه‌مندان، در این تجربه درمی‌یابند که تخت‌جمشید همچنان زنده و پابرجاست و نه موزه‌ای خاموش است، حالا صحنه‌ای برای ادامه‌ی حیات فرهنگی است.

فراتر از مرزها

این کنسرت تنها هم‌صدایی ایران و ارمنستان نیست؛ بلکه پژواک صدای میراث جهانی بشریت است. چرا که تخت‌جمشید نه فقط میراث فرهنگی ایران، بلکه میراثی برای جهانیان است؛ نمادی که پیام همزیستی و شکوه انسانی را به همه‌ی ملت‌ها منتقل می‌کند.

برگزاری کنسرت در تخت جمشید حالا ارزشمند و شنیدنی‌تر است. هنگامی که اطمینان داریم میراث‌بانان و کارشناسان حفاظت، با رویکردی پیشگیرانه و مسئولانه در صیانت از این اثر تاریخی حضور فعال دارند. اصل نخست برای همه صیانت است؛ چرا که اگر شکوه تخت‌جمشید آسیب ببیند، همان نوای ممتد تاریخ دچار سکوتی دردناک خواهد شد.

صدای شکوه و فر ایران، صدایی است که هرگز خاموش نشده و نخواهد شد. اگر امروز نوای ارمنستان در دل تخت‌جمشید بنشیند، بخشی از همان صدای ممتد خواهد شد؛ صدایی که از گذشته تا آینده، از این سرزمین تا جهان، همچنان جاری است.

صدایی که پژواک آن در جهان امروز در سایه جنگ سیاست‌ها یادآوری می‌کند نوای فرهنگ و هنر امن‌ و پرصلابت و یادآور گذشته‌ای است که برای پرهیز از تکرار اشتباهات باید به آن تکیه‌کرد و با قدرت به آینده گام برداشت.
تخت‌جمشید مکان فخر این سرزمین است که از همان ابتدا جایگاه مقدس درهم‌تنیدگی سیاست و فرهنگ بوده است.

انتهای پیام/